grandifer
Latin
Etymology
From grandis (“grand”) + -fer (“carrying”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈɡran.dɪ.fɛr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈɡran̪.d̪i.fer]
Adjective
grandifer (feminine grandifera, neuter grandiferum); first/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er)
Declension
First/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er).
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | grandifer | grandifera | grandiferum | grandiferī | grandiferae | grandifera | |
| genitive | grandiferī | grandiferae | grandiferī | grandiferōrum | grandiferārum | grandiferōrum | |
| dative | grandiferō | grandiferae | grandiferō | grandiferīs | |||
| accusative | grandiferum | grandiferam | grandiferum | grandiferōs | grandiferās | grandifera | |
| ablative | grandiferō | grandiferā | grandiferō | grandiferīs | |||
| vocative | grandifer | grandifera | grandiferum | grandiferī | grandiferae | grandifera | |
References
- “grandifer”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “grandifer”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- grandifer in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.