grandinat
Latin
Etymology
From grandō.
Verb
grandinat (present infinitive grandināre); first conjugation, impersonal, no passive, no perfect or supine stems
- to hail
Conjugation
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | — | grandinat | — | — | — | ||||||
| imperfect | — | — | grandinābat | — | — | — | |||||||
| future | — | — | grandinābit | — | — | — | |||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | — | grandinet | — | — | — | ||||||
| imperfect | — | — | grandināret | — | — | — | |||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | future | — | — | grandinātō | — | — | — | ||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | grandināre | — | grandināns | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| grandinandī | grandinandō | grandinandum | grandinandō | — | — | ||||||||
Descendants
- Italian: grandinare
- Romanian: grindina
- Sardinian: randhinare