granula

See also: granulá

Catalan

Verb

granula

  1. inflection of granular:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

French

Pronunciation

Verb

granula

  1. third-person singular past historic of granuler

Italian

Verb

granula

  1. inflection of granulare:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Latin

Noun

grānula

  1. nominative/accusative/vocative plural of grānulum

Polish

Etymology

From graniasty +‎ -ula.

Pronunciation

Noun

granula f

  1. (Western Lublin, Eastern Lublin, Lublin Voivodeship) piebald cow, spotted cow
    Synonym: granicha
    Hypernym: krowa

Further reading

  • Hieronim Łopaciński (1892) “granula”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 198

Romanian

Etymology

Borrowed from French granuler.

Verb

a granula (third-person singular present granulează, past participle granulat) 1st conjugation

  1. to granulate

Conjugation

Slovak

Etymology

Borrowed from Latin granulum.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈɡranula]

Noun

granula f (relational adjective granulový, diminutive granulka)

  1. granule, pallets
  2. (astronomy) granulation

Declension

Declension of granula
(pattern žena)
singularplural
nominativegranulagranuly
genitivegranulygranúl
dativegranulegranulám
accusativegranulugranuly
locativegranulegranulách
instrumentalgranulougranulami

Further reading

  • granula”, in Slovníkový portál Jazykovedného ústavu Ľ. Štúra SAV [Dictionary portal of the Ľ. Štúr Institute of Linguistics, Slovak Academy of Science] (in Slovak), https://slovnik.juls.savba.sk, 2003–2025

Spanish

Verb

granula

  1. inflection of granular:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative