gravskändning
Swedish
Etymology
grav (“grave”) + skändning (“desecration”)
Noun
gravskändning c
- desecration of a grave, grave desecration
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | gravskändning | gravskändnings |
| definite | gravskändningen | gravskändningens | |
| plural | indefinite | gravskändningar | gravskändningars |
| definite | gravskändningarna | gravskändningarnas |