greif
Estonian
Etymology
Noun
greif (genitive greifi, partitive greifi)
Declension
| Declension of greif (ÕS type 22e/riik, length gradation) | |||
|---|---|---|---|
| singular | plural | ||
| nominative | greif | greifid | |
| accusative | nom. | ||
| gen. | greifi | ||
| genitive | greifide | ||
| partitive | greifi | greife greifisid | |
| illative | greifi greifisse |
greifidesse greifesse | |
| inessive | greifis | greifides greifes | |
| elative | greifist | greifidest greifest | |
| allative | greifile | greifidele greifele | |
| adessive | greifil | greifidel greifel | |
| ablative | greifilt | greifidelt greifelt | |
| translative | greifiks | greifideks greifeks | |
| terminative | greifini | greifideni | |
| essive | greifina | greifidena | |
| abessive | greifita | greifideta | |
| comitative | greifiga | greifidega | |
Further reading
German
Pronunciation
- IPA(key): /ɡʁaɪ̯f/
Audio: (file)
Verb
greif
Middle High German
Pronunciation
- IPA(key): (before 13th CE) /ˈɡreɪ̯f/
Verb
greif
- first/third-person singular past indicative of grīfen
Old High German
Verb
greif
- first/third-person singular past indicative of grīfan