grianmhar

Irish

Etymology

From Old Irish gríanmar (brilliant). By surface analysis, grian (sun) +‎ -mhar.

Pronunciation

  • (Connacht) IPA(key): /ˈɟɾʲiənˠvˠəɾˠ/, /ˈɟɾʲiən̪ˠvˠəɾˠ/[1]

Adjective

grianmhar (genitive singular masculine grianmhair, genitive singular feminine grianmhaire, plural grianmhara, comparative grianmhaire)

  1. sunny
  2. bright, cheerful, pleasant

Declension

Declension of grianmhar
Positive singular plural
masculine feminine strong noun weak noun
nominative grianmhar ghrianmhar grianmhara;
ghrianmhara2
vocative ghrianmhair grianmhara
genitive grianmhaire grianmhara grianmhar
dative grianmhar;
ghrianmhar1
ghrianmhar;
ghrianmhair (archaic)
grianmhara;
ghrianmhara2
Comparative níos grianmhaire
Superlative is grianmhaire

1 When the preceding noun is lenited and governed by the definite article.
2 When the preceding noun ends in a slender consonant.

Mutation

Mutated forms of grianmhar
radical lenition eclipsis
grianmhar ghrianmhar ngrianmhar

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

  1. ^ Finck, F. N. (1899) Die araner mundart [The Aran Dialect] (in German), Zweiter Band: Wörterbuch [Second volume: Dictionary], Marburg: Elwert’sche Verlagsbuchhandlung, page 135

Further reading

  • Dinneen, Patrick S. (1927) “grianṁar”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 2nd edition, Dublin: Irish Texts Society, page 572; reprinted with additions 1996, →ISBN
  • Ó Dónaill, Niall (1977) “grianmhar”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN