grighund
Old English
Etymology
From *grīeġ (cognate with Old Norse grøy (“bitch”)) + hund.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɡriːjˌxund/, [ˈɡriːjˌhund]
Noun
grīġhund m
Declension
Strong a-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | grīġhund | grīġhundas |
| accusative | grīġhund | grīġhundas |
| genitive | grīġhundes | grīġhunda |
| dative | grīġhunde | grīġhundum |
Descendants
- English: greyhound