grikkr
Old Norse
Etymology
Borrowed from Old East Slavic грькъ (grĭkŭ) or Proto-Slavic *grьkъ, which is borrowed from Latin Graecus.
Noun
grikkr m
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | grikkr | grikkrinn | grikkir | grikkirnir |
| accusative | grikk | grikkinn | grikki | grikkina |
| dative | grikk | grikkinum | grikkjum | grikkjunum |
| genitive | grikks | grikksins | grikkja | grikkjanna |
Derived terms
- Grikkjaland (“Greece”)