grimasar
Ido
Etymology
Borrowed from English grimace, French grimacer, German Grimassen.
Verb
grimasar (present tense grimasas, past tense grimasis, future tense grimasos, imperative grimasez, conditional grimasus)
- (intransitive) to grimace
Conjugation
| present | past | future | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | grimasar | grimasir | grimasor | ||||
| tense | grimasas | grimasis | grimasos | ||||
| conditional | grimasus | — | — | ||||
| imperative | grimasez | — | — | ||||
| adjective active participle | grimasanta | grimasinta | grimasonta | ||||
| adverbial active participle | grimasante | grimasinte | grimasonte | ||||
| nominal active participle |
singular | grimasanto | grimasinto | grimasonto | |||
| plural | grimasanti | grimasinti | grimasonti | ||||
Norwegian Nynorsk
Noun
grimasar m
- indefinite plural of grimase