grodziec
See also: Grodziec
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish grodziec, from Proto-Slavic *gordьcь. By surface analysis, gród + -iec.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɡrɔ.d͡ʑɛt͡s/
- Rhymes: -ɔd͡ʑɛt͡s
- Syllabification: gro‧dziec
Noun
grodziec m inan
Declension
Declension of grodziec
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | grodziec | grodźce |
genitive | grodźca | grodźców |
dative | grodźcowi | grodźcom |
accusative | grodziec | grodźce |
instrumental | grodźcem | grodźcami |
locative | grodźcu | grodźcach |
vocative | grodźcu | grodźce |
Derived terms
adjective
- grodziecki
nouns
- Grodziec
- Grójec
Related terms
adjective
verb
- grodzić impf
Further reading
- grodziec in Polish dictionaries at PWN
- grodziec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “grodziec”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 909