grohotiș
Romanian
Etymology
From grohot + -iș.
Noun
grohotiș n (plural grohotișuri)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | grohotiș | grohotișul | grohotișuri | grohotișurile | |
| genitive-dative | grohotiș | grohotișului | grohotișuri | grohotișurilor | |
| vocative | grohotișule | grohotișurilor | |||