gropniță

Romanian

Etymology

Borrowed from Bulgarian гробница (grobnica) (under the influence of groapă), from гроб (grob, grave), from Proto-Slavic *grobъ (grave), from *greti (to dig).

Noun

gropniță f (plural gropnițe)

  1. tomb, crypt

Declension

Declension of gropniță
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative gropniță gropnița gropnițe gropnițele
genitive-dative gropnițe gropniței gropnițe gropnițelor
vocative gropniță, gropnițo gropnițelor