grunur

Icelandic

Etymology

From Old Norse grunr.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkrʏːnʏr/
  • Rhymes: -ʏːnʏr

Noun

grunur m (genitive singular gruns, no plural)

  1. suspicion

Declension

Declension of grunur (sg-only masculine)
singular
indefinite definite
nominative grunur grunurinn
accusative grun gruninn
dative grun gruninum
genitive gruns grunsins