gruova
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *grōbu, from Proto-Germanic *grōbō.
Noun
gruova f
Inflection
Declension of gruova (feminine ō/ōn-stem noun)
| case | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | gruova | gruova, gruovon |
| accusative | gruova, gruovon | gruova, gruovon |
| genitive | gruovon | gruovono |
| dative | gruovon | gruovon |
Descendants
Further reading
- “gruova”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012