grupus
Latin
Alternative forms
Etymology
From Italian gruppo, itself from Vulgar Latin *cruppus. Compare French groupe, Spanish grupo, English group.
Pronunciation
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈɡruː.pus]
Noun
grupus m (genitive grupī); second declension
- (Renaissance Latin, New Latin) group
- 1400-1500, anonymous author, Arte de tocar el laúd, page 343:
- Primus grupus post Alif in ipso instrumento est semythonum. Secundus grupus respondet ipsi Alif per thonum.
- (please add an English translation of this quotation)
- 1989, Carlos Ibáñez, Rodrigo Fernández, Catálogo de murciélagos de las colecciones del Museo Nacional de Ciencias[1] (in English), page 1:
- A careful study of the different grupus could make possible some other names like Rhinolopnus carpetanus, R.f.obscurus, Pipistrellus p […]
- 1635, Bartolomé Bravo, Thesaurus verborum, ac phrasium, ad orationem ex Hispana Latinam efficiendam & locupletandam:
- […] Grunnio, Gryllus, Gryphs-phis, Grupus, Gummi, Gutta, Guttur […]
- (please add an English translation of this quotation)
Declension
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | grupus | grupī |
| genitive | grupī | grupōrum |
| dative | grupō | grupīs |
| accusative | grupum | grupōs |
| ablative | grupō | grupīs |
| vocative | grupe | grupī |
References
- "grupus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)