grupus

Latin

Alternative forms

Etymology

From Italian gruppo, itself from Vulgar Latin *cruppus. Compare French groupe, Spanish grupo, English group.

Pronunciation

Noun

grupus m (genitive grupī); second declension

  1. (Renaissance Latin, New Latin) group
    • 1400-1500, anonymous author, Arte de tocar el laúd, page 343:
      Primus grupus post Alif in ipso instrumento est semythonum. Secundus grupus respondet ipsi Alif per thonum.
      (please add an English translation of this quotation)
    • 1989, Carlos Ibáñez, Rodrigo Fernández, Catálogo de murciélagos de las colecciones del Museo Nacional de Ciencias[1] (in English), page 1:
      A careful study of the different grupus could make possible some other names like Rhinolopnus carpetanus, R.f.obscurus, Pipistrellus p []
    • 1635, Bartolomé Bravo, Thesaurus verborum, ac phrasium, ad orationem ex Hispana Latinam efficiendam & locupletandam:
      [] Grunnio, Gryllus, Gryphs-phis, Grupus, Gummi, Gutta, Guttur []
      (please add an English translation of this quotation)

Declension

Second-declension noun.

singular plural
nominative grupus grupī
genitive grupī grupōrum
dative grupō grupīs
accusative grupum grupōs
ablative grupō grupīs
vocative grupe grupī

References