grzesznik

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish grzesznik, from Proto-Slavic *grěšьnikъ.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɡʐɛʂ.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛʂɲik
  • Syllabification: grzesz‧nik

Noun

grzesznik m pers (female equivalent grzesznica)

  1. (religion) sinner (person who has sinned)

Declension

adjective
adverb

Further reading

  • grzesznik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • grzesznik in Polish dictionaries at PWN