grzesznik
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish grzesznik, from Proto-Slavic *grěšьnikъ.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɡʐɛʂ.ɲik/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛʂɲik
- Syllabification: grzesz‧nik
Noun
grzesznik m pers (female equivalent grzesznica)
Declension
Declension of grzesznik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | grzesznik | grzesznicy/grzeszniki (deprecative) |
| genitive | grzesznika | grzeszników |
| dative | grzesznikowi | grzesznikom |
| accusative | grzesznika | grzeszników |
| instrumental | grzesznikiem | grzesznikami |
| locative | grzeszniku | grzesznikach |
| vocative | grzeszniku | grzesznicy |
Related terms
adjective
adverb
verbs
- grzeszyć impf
- nagrzeszyć pf
- rozgrzeszać impf
- rozgrzeszyć pf
- zgrzeszyć pf