guþcyning
Old English
Etymology
From gūþ (“battle”) + cyning (“king”)
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɡuːθˌky.ninɡ/, [ˈɡuːθˌky.niŋɡ]
Noun
gūþcyning m
Declension
Strong a-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | gūþcyning | gūþcyningas |
| accusative | gūþcyning | gūþcyningas |
| genitive | gūþcyninges | gūþcyninga |
| dative | gūþcyninge | gūþcyningum |