guþcyning

Old English

Etymology

From gūþ (battle) +‎ cyning (king)

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɡuːθˌky.ninɡ/, [ˈɡuːθˌky.niŋɡ]

Noun

gūþcyning m

  1. (poetic) a warrior or warlike king

Declension

Strong a-stem:

singular plural
nominative gūþcyning gūþcyningas
accusative gūþcyning gūþcyningas
genitive gūþcyninges gūþcyninga
dative gūþcyninge gūþcyningum