guairigh
Irish
Etymology 1
From guaire (“bristle”) + -igh (verbal suffix).
Verb
guairigh (present analytic guairíonn, future analytic guaireoidh, verbal noun guairiú, past participle guairithe)
- (intransitive) to bristle
Conjugation
conjugation of guairigh (second conjugation)
| verbal noun | guairiú | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | guairithe | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | guairím | guairíonn tú; guairír† |
guairíonn sé, sí | guairímid; guairíonn muid |
guairíonn sibh | guairíonn siad; guairíd† |
a ghuairíonn; a ghuairíos / a nguairíonn* |
guairítear |
| past | ghuairigh mé; ghuairíos | ghuairigh tú; ghuairís | ghuairigh sé, sí | ghuairíomar; ghuairigh muid | ghuairigh sibh; ghuairíobhair | ghuairigh siad; ghuairíodar | a ghuairigh / ar ghuairigh* |
guairíodh |
| past habitual | ghuairínn / nguairínn‡‡ | ghuairíteá / nguairíteᇇ | ghuairíodh sé, sí / nguairíodh sé, s퇇 | ghuairímis; ghuairíodh muid / nguairímis‡‡; nguairíodh muid‡‡ | ghuairíodh sibh / nguairíodh sibh‡‡ | ghuairídís; ghuairíodh siad / nguairídís‡‡; nguairíodh siad‡‡ | a ghuairíodh / a nguairíodh* |
ghuairítí / nguairít퇇 |
| future | guaireoidh mé; guaireod; guaireochaidh mé† |
guaireoidh tú; guaireoir†; guaireochaidh tú† |
guaireoidh sé, sí; guaireochaidh sé, sí† |
guaireoimid; guaireoidh muid; guaireochaimid†; guaireochaidh muid† |
guaireoidh sibh; guaireochaidh sibh† |
guaireoidh siad; guaireoid†; guaireochaidh siad† |
a ghuaireoidh; a ghuaireos; a ghuaireochaidh†; a ghuaireochas† / a nguaireoidh*; a nguaireochaidh*† |
guaireofar; guaireochar† |
| conditional | ghuaireoinn; ghuaireochainn† / nguaireoinn‡‡; nguaireochainn†‡‡ | ghuaireofá; ghuaireochthᆠ/ nguaireofᇇ; nguaireochthᆇ‡ | ghuaireodh sé, sí; ghuaireochadh sé, sí† / nguaireodh sé, s퇇; nguaireochadh sé, s톇‡ | ghuaireoimis; ghuaireodh muid; ghuaireochaimis†; ghuaireochadh muid† / nguaireoimis‡‡; nguaireodh muid‡‡; nguaireochaimis†‡‡; nguaireochadh muid†‡‡ | ghuaireodh sibh; ghuaireochadh sibh† / nguaireodh sibh‡‡; nguaireochadh sibh†‡‡ | ghuaireoidís; ghuaireodh siad; ghuaireochadh siad† / nguaireoidís‡‡; nguaireodh siad‡‡; nguaireochadh siad†‡‡ | a ghuaireodh; a ghuaireochadh† / a nguaireodh*; a nguaireochadh*† |
ghuaireofaí; ghuaireochthaí† / nguaireofa퇇; nguaireochtha톇‡ |
| subjunctive | ||||||||
| present | go nguairí mé; go nguairíod† |
go nguairí tú; go nguairír† |
go nguairí sé, sí | go nguairímid; go nguairí muid |
go nguairí sibh | go nguairí siad; go nguairíd† |
— | go nguairítear |
| past | dá nguairínn | dá nguairíteá | dá nguairíodh sé, sí | dá nguairímis; dá nguairíodh muid |
dá nguairíodh sibh | dá nguairídís; dá nguairíodh siad |
— | dá nguairítí |
| imperative | ||||||||
| – | guairím | guairigh | guairíodh sé, sí | guairímis | guairígí; guairídh† |
guairídís | — | guairítear |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Derived terms
- guairíocht f (“bristliness; (of hair) wiriness”)
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Adjective
guairigh
- inflection of guaireach (“bristly, setaceous”):
- vocative/genitive singular masculine
- (archaic) dative singular feminine
Mutation
| radical | lenition | eclipsis |
|---|---|---|
| guairigh | ghuairigh | nguairigh |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
References
- Ó Dónaill, Niall (1977) “guairigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN