gubernabilis
Latin
Etymology
From gubernāre, gubernō (“I govern, manage”) + -bilis.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɡʊ.bɛrˈnaː.bɪ.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ɡu.berˈnaː.bi.lis]
Adjective
gubernābilis (neuter gubernābile); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | gubernābilis | gubernābile | gubernābilēs | gubernābilia | |
genitive | gubernābilis | gubernābilium | |||
dative | gubernābilī | gubernābilibus | |||
accusative | gubernābilem | gubernābile | gubernābilēs gubernābilīs |
gubernābilia | |
ablative | gubernābilī | gubernābilibus | |||
vocative | gubernābilis | gubernābile | gubernābilēs | gubernābilia |
References
- “gubernabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- gubernabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.