gulrót
See also: gulrot
Icelandic
Etymology
From gulur (“yellow”) + rót (“root”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkʏlˌrouːt/
Noun
gulrót f (genitive singular gulrótar, nominative plural gulrætur)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | gulrót | gulrótin | gulrætur | gulræturnar |
| accusative | gulrót | gulrótina | gulrætur | gulræturnar |
| dative | gulrót | gulrótinni | gulrótum | gulrótunum |
| genitive | gulrótar | gulrótarinnar | gulróta | gulrótanna |
See also
- gulrófa (“rutabaga; swede”)