gunnveggr
Old Norse
Etymology
Compound of gunnr (“war, battle”) + veggr (“wall”).
Noun
gunnveggr m
- (poetic) shield wall
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | gunnveggr | gunnveggrinn | gunnveggir | gunnveggirnir |
| accusative | gunnvegg | gunnvegginn | gunnveggi | gunnveggina |
| dative | gunnvegg | gunnvegginum | gunnveggjum | gunnveggjunum |
| genitive | gunnveggjar, gunnveggs | gunnveggjarins, gunnveggsins | gunnveggja | gunnveggjanna |