Turkish
Etymology
From gurbet (“somewhere that is far away from a place one lives or was born in”) + çi.
Pronunciation
- IPA(key): [ɡuɾ.bɛt.ˈt͡ʃi]
Proper noun
gurbetçi
- someone with a Turkish origin who lives and works in another country, especially in Germany.
Declension
Declension of gurbetçi
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
gurbetçi
|
gurbetçiler
|
| definite accusative
|
gurbetçiyi
|
gurbetçileri
|
| dative
|
gurbetçiye
|
gurbetçilere
|
| locative
|
gurbetçide
|
gurbetçilerde
|
| ablative
|
gurbetçiden
|
gurbetçilerden
|
| genitive
|
gurbetçinin
|
gurbetçilerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
gurbetçim
|
gurbetçilerim
|
| 2nd singular
|
gurbetçin
|
gurbetçilerin
|
| 3rd singular
|
gurbetçisi
|
gurbetçileri
|
| 1st plural
|
gurbetçimiz
|
gurbetçilerimiz
|
| 2nd plural
|
gurbetçiniz
|
gurbetçileriniz
|
| 3rd plural
|
gurbetçileri
|
gurbetçileri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
gurbetçimi
|
gurbetçilerimi
|
| 2nd singular
|
gurbetçini
|
gurbetçilerini
|
| 3rd singular
|
gurbetçisini
|
gurbetçilerini
|
| 1st plural
|
gurbetçimizi
|
gurbetçilerimizi
|
| 2nd plural
|
gurbetçinizi
|
gurbetçilerinizi
|
| 3rd plural
|
gurbetçilerini
|
gurbetçilerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
gurbetçime
|
gurbetçilerime
|
| 2nd singular
|
gurbetçine
|
gurbetçilerine
|
| 3rd singular
|
gurbetçisine
|
gurbetçilerine
|
| 1st plural
|
gurbetçimize
|
gurbetçilerimize
|
| 2nd plural
|
gurbetçinize
|
gurbetçilerinize
|
| 3rd plural
|
gurbetçilerine
|
gurbetçilerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
gurbetçimde
|
gurbetçilerimde
|
| 2nd singular
|
gurbetçinde
|
gurbetçilerinde
|
| 3rd singular
|
gurbetçisinde
|
gurbetçilerinde
|
| 1st plural
|
gurbetçimizde
|
gurbetçilerimizde
|
| 2nd plural
|
gurbetçinizde
|
gurbetçilerinizde
|
| 3rd plural
|
gurbetçilerinde
|
gurbetçilerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
gurbetçimden
|
gurbetçilerimden
|
| 2nd singular
|
gurbetçinden
|
gurbetçilerinden
|
| 3rd singular
|
gurbetçisinden
|
gurbetçilerinden
|
| 1st plural
|
gurbetçimizden
|
gurbetçilerimizden
|
| 2nd plural
|
gurbetçinizden
|
gurbetçilerinizden
|
| 3rd plural
|
gurbetçilerinden
|
gurbetçilerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
gurbetçimin
|
gurbetçilerimin
|
| 2nd singular
|
gurbetçinin
|
gurbetçilerinin
|
| 3rd singular
|
gurbetçisinin
|
gurbetçilerinin
|
| 1st plural
|
gurbetçimizin
|
gurbetçilerimizin
|
| 2nd plural
|
gurbetçinizin
|
gurbetçilerinizin
|
| 3rd plural
|
gurbetçilerinin
|
gurbetçilerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
gurbetçiyim
|
gurbetçilerim
|
| 2nd singular
|
gurbetçisin
|
gurbetçilersin
|
| 3rd singular
|
gurbetçi
gurbetçidir
|
gurbetçiler
gurbetçilerdir
|
| 1st plural
|
gurbetçiyiz
|
gurbetçileriz
|
| 2nd plural
|
gurbetçisiniz
|
gurbetçilersiniz
|
| 3rd plural
|
gurbetçiler
|
gurbetçilerdir
|
|
See also