gwałcicielski

Polish

Etymology

From gwałciciel +‎ -ski. First attested in 1847.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ɡvaw.t͡ɕiˈt͡ɕɛl.ski/
  • Rhymes: -ɛlski
  • Syllabification: gwał‧ci‧ciel‧ski

Adjective

gwałcicielski (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) rapist's
  2. (relational, literary) violator's (person who does not comply with the law)

Declension

Declension of gwałcicielski (velar)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative gwałcicielski gwałcicielska gwałcicielskie gwałcicielscy gwałcicielskie
genitive gwałcicielskiego gwałcicielskiej gwałcicielskiego gwałcicielskich
dative gwałcicielskiemu gwałcicielskiej gwałcicielskiemu gwałcicielskim
accusative gwałcicielskiego gwałcicielski gwałcicielską gwałcicielskie gwałcicielskich gwałcicielskie
instrumental gwałcicielskim gwałcicielską gwałcicielskim gwałcicielskimi
locative gwałcicielskim gwałcicielskiej gwałcicielskim gwałcicielskich

References

  1. ^ Stanisław Ropelewski (1847) Słownik polsko-francuzki = Dictionnaire polonais-français (in Polish), volume 1, A-M, page 567

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.