gwałtownica
See also: gwałtownicą
Polish
Etymology
From gwałtować + -nica. First attested in 1875.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ɡvaw.tɔvˈɲi.t͡sa/
- Rhymes: -it͡sa
- Syllabification: gwał‧tow‧ni‧ca
Noun
gwałtownica f
- (obsolete) female equivalent of gwałtownik (“hothead”) (explosive person who reacts to various situations quickly and violently, on impulse)
- (obsolete) female equivalent of gwałtownik (“rapist; violator”)
Declension
Declension of gwałtownica
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | gwałtownica | gwałtownice |
| genitive | gwałtownicy | gwałtownic |
| dative | gwałtownicy | gwałtownicom |
| accusative | gwałtownicę | gwałtownice |
| instrumental | gwałtownicą | gwałtownicami |
| locative | gwałtownicy | gwałtownicach |
| vocative | gwałtownico | gwałtownice |
References
Further reading
- gwałtownica in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “gwałtownica”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 946