gyalulatlan
Hungarian
Etymology
From gyalul (“to plane”) + -atlan (“un-, without”, privative adjective-forming suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɟɒlulɒtlɒn]
- Hyphenation: gya‧lu‧lat‧lan
- Rhymes: -ɒn
Adjective
gyalulatlan (comparative gyalulatlanabb, superlative leggyalulatlanabb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | gyalulatlan | gyalulatlanok |
| accusative | gyalulatlant | gyalulatlanokat |
| dative | gyalulatlannak | gyalulatlanoknak |
| instrumental | gyalulatlannal | gyalulatlanokkal |
| causal-final | gyalulatlanért | gyalulatlanokért |
| translative | gyalulatlanná | gyalulatlanokká |
| terminative | gyalulatlanig | gyalulatlanokig |
| essive-formal | gyalulatlanként | gyalulatlanokként |
| essive-modal | gyalulatlanul | — |
| inessive | gyalulatlanban | gyalulatlanokban |
| superessive | gyalulatlanon | gyalulatlanokon |
| adessive | gyalulatlannál | gyalulatlanoknál |
| illative | gyalulatlanba | gyalulatlanokba |
| sublative | gyalulatlanra | gyalulatlanokra |
| allative | gyalulatlanhoz | gyalulatlanokhoz |
| elative | gyalulatlanból | gyalulatlanokból |
| delative | gyalulatlanról | gyalulatlanokról |
| ablative | gyalulatlantól | gyalulatlanoktól |
| non-attributive possessive – singular |
gyalulatlané | gyalulatlanoké |
| non-attributive possessive – plural |
gyalulatlanéi | gyalulatlanokéi |
Derived terms
- gyalulatlanság
Further reading
- gyalulatlan in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.