gyantái
Hungarian
Etymology
gyanta + -i (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɟɒntaːji]
- Hyphenation: gyan‧tái
Noun
gyantái
- third-person singular multiple-possession possessive of gyanta
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | gyantái |
| accusative | — | gyantáit |
| dative | — | gyantáinak |
| instrumental | — | gyantáival |
| causal-final | — | gyantáiért |
| translative | — | gyantáivá |
| terminative | — | gyantáiig |
| essive-formal | — | gyantáiként |
| essive-modal | — | gyantáiul |
| inessive | — | gyantáiban |
| superessive | — | gyantáin |
| adessive | — | gyantáinál |
| illative | — | gyantáiba |
| sublative | — | gyantáira |
| allative | — | gyantáihoz |
| elative | — | gyantáiból |
| delative | — | gyantáiról |
| ablative | — | gyantáitól |
| non-attributive possessive – singular |
— | gyantáié |
| non-attributive possessive – plural |
— | gyantáiéi |