gyorsírás
Hungarian
Etymology
gyors (“rapid, fast, speedy”) + írás (“writing”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɟorʃiːraːʃ]
- Hyphenation: gyors‧írás
Noun
gyorsírás (plural gyorsírások)
- shorthand, stenography (a rapid method of writing)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | gyorsírás | gyorsírások |
| accusative | gyorsírást | gyorsírásokat |
| dative | gyorsírásnak | gyorsírásoknak |
| instrumental | gyorsírással | gyorsírásokkal |
| causal-final | gyorsírásért | gyorsírásokért |
| translative | gyorsírássá | gyorsírásokká |
| terminative | gyorsírásig | gyorsírásokig |
| essive-formal | gyorsírásként | gyorsírásokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | gyorsírásban | gyorsírásokban |
| superessive | gyorsíráson | gyorsírásokon |
| adessive | gyorsírásnál | gyorsírásoknál |
| illative | gyorsírásba | gyorsírásokba |
| sublative | gyorsírásra | gyorsírásokra |
| allative | gyorsíráshoz | gyorsírásokhoz |
| elative | gyorsírásból | gyorsírásokból |
| delative | gyorsírásról | gyorsírásokról |
| ablative | gyorsírástól | gyorsírásoktól |
| non-attributive possessive – singular |
gyorsírásé | gyorsírásoké |
| non-attributive possessive – plural |
gyorsíráséi | gyorsírásokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | gyorsírásom | gyorsírásaim |
| 2nd person sing. | gyorsírásod | gyorsírásaid |
| 3rd person sing. | gyorsírása | gyorsírásai |
| 1st person plural | gyorsírásunk | gyorsírásaink |
| 2nd person plural | gyorsírásotok | gyorsírásaitok |
| 3rd person plural | gyorsírásuk | gyorsírásaik |
Further reading
- gyorsírás in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.