hányt
Hungarian
Etymology
hány + -t (past-tense and past-participle suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhaːɲt]
- Hyphenation: hányt
- Rhymes: -aːɲt
Verb
hányt
- third-person singular indicative past indefinite of hány
Participle
hányt
- past participle of hány
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | hányt | hánytak |
| accusative | hánytat | hánytakat |
| dative | hánytnak | hánytaknak |
| instrumental | hányttal | hánytakkal |
| causal-final | hánytért | hánytakért |
| translative | hányttá | hánytakká |
| terminative | hánytig | hánytakig |
| essive-formal | hánytként | hánytakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | hánytban | hánytakban |
| superessive | hányton | hánytakon |
| adessive | hánytnál | hánytaknál |
| illative | hánytba | hánytakba |
| sublative | hánytra | hánytakra |
| allative | hánythoz | hánytakhoz |
| elative | hánytból | hánytakból |
| delative | hánytról | hánytakról |
| ablative | hányttól | hánytaktól |
| non-attributive possessive – singular |
hányté | hánytaké |
| non-attributive possessive – plural |
hánytéi | hánytakéi |