hänryckning

Swedish

Etymology

From hänrycka +‎ -ning.

Noun

hänryckning c

  1. rapture, enthrallment

Declension

Declension of hänryckning
nominative genitive
singular indefinite hänryckning hänrycknings
definite hänryckningen hänryckningens
plural indefinite hänryckningar hänryckningars
definite hänryckningarna hänryckningarnas

Further reading