hätta
Swedish
Etymology
From Old Swedish hætta, Old Norse hetta, from Proto-Germanic *hattijǭ.
Noun
hätta c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | hätta | hättas |
| definite | hättan | hättans | |
| plural | indefinite | hättor | hättors |
| definite | hättorna | hättornas |