hæstiréttur

Icelandic

Etymology

Literally, the highest court, from hæstur (highest) +‎ réttur (court).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈhaistɪˌrjɛhtʏr/

Noun

hæstiréttur m (genitive singular hæstaréttar, nominative plural hæsturéttir)

  1. high court, supreme court

Declension

Declension of hæstiréttur (masculine, based on réttur)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative hæstiréttur hæstirétturinn hæsturéttir hæsturéttirnir
accusative hæstarétt hæstaréttinn hæsturétti hæsturéttina
dative hæstarétti hæstaréttinum hæsturéttum hæsturéttunum
genitive hæstaréttar hæstaréttarins hæsturétta hæsturéttanna