högkonjunktur

Swedish

Etymology

hög +‎ konjunktur

Noun

högkonjunktur c

  1. boom (time of economic prosperity)
    Antonym: lågkonjunktur

Declension

Declension of högkonjunktur
nominative genitive
singular indefinite högkonjunktur högkonjunkturs
definite högkonjunkturen högkonjunkturens
plural indefinite högkonjunkturer högkonjunkturers
definite högkonjunkturerna högkonjunkturernas

References