hökutoppur
Icelandic
Etymology
From haka (“chin”) + toppur (“fringe, bangs”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhœːkʏˌtʰɔhpʏr/
Noun
hökutoppur m (genitive singular hökutopps, nominative plural hökutoppar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | hökutoppur | hökutoppurinn | hökutoppar | hökutopparnir |
| accusative | hökutopp | hökutoppinn | hökutoppa | hökutoppana |
| dative | hökutoppi | hökutoppnum, hökutoppinum | hökutoppum | hökutoppunum |
| genitive | hökutopps | hökutoppsins | hökutoppa | hökutoppanna |