hörgur
Icelandic
Etymology
From Old Norse hǫrgr, from Proto-Germanic *harugaz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhœr.kʏr/
- Rhymes: -œrkʏr
Noun
hörgur m (genitive singular hörgs, nominative plural hörgar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | hörgur | hörgurinn | hörgar | hörgarnir |
| accusative | hörg | hörginn | hörga | hörgana |
| dative | hörg, hörgi | hörginum | hörgum | hörgunum |
| genitive | hörgs | hörgsins | hörga | hörganna |
References
- “hörgur” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)