húrjai
Hungarian
Etymology
húr + -jai (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhuːrjɒji]
- Hyphenation: húr‧jai
Noun
húrjai
- third-person singular multiple-possession possessive of húr
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | húrjai |
| accusative | — | húrjait |
| dative | — | húrjainak |
| instrumental | — | húrjaival |
| causal-final | — | húrjaiért |
| translative | — | húrjaivá |
| terminative | — | húrjaiig |
| essive-formal | — | húrjaiként |
| essive-modal | — | húrjaiul |
| inessive | — | húrjaiban |
| superessive | — | húrjain |
| adessive | — | húrjainál |
| illative | — | húrjaiba |
| sublative | — | húrjaira |
| allative | — | húrjaihoz |
| elative | — | húrjaiból |
| delative | — | húrjairól |
| ablative | — | húrjaitól |
| non-attributive possessive – singular |
— | húrjaié |
| non-attributive possessive – plural |
— | húrjaiéi |