habitabilis
Latin
Etymology
From habitāre, habitō + -bilis.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ha.bɪˈtaː.bɪ.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [a.biˈt̪aː.bi.lis]
Adjective
habitābilis (neuter habitābile); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | habitābilis | habitābile | habitābilēs | habitābilia | |
| genitive | habitābilis | habitābilium | |||
| dative | habitābilī | habitābilibus | |||
| accusative | habitābilem | habitābile | habitābilēs habitābilīs |
habitābilia | |
| ablative | habitābilī | habitābilibus | |||
| vocative | habitābilis | habitābile | habitābilēs | habitābilia | |
Descendants
References
- “habitabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “habitabilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- habitabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- habitabilis in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016