habitandus
Latin
Etymology
Future passive participle of habitō.
Participle
habitandus (feminine habitanda, neuter habitandum); first/second-declension participle
- which is to be inhabited
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | habitandus | habitanda | habitandum | habitandī | habitandae | habitanda | |
| genitive | habitandī | habitandae | habitandī | habitandōrum | habitandārum | habitandōrum | |
| dative | habitandō | habitandae | habitandō | habitandīs | |||
| accusative | habitandum | habitandam | habitandum | habitandōs | habitandās | habitanda | |
| ablative | habitandō | habitandā | habitandō | habitandīs | |||
| vocative | habitande | habitanda | habitandum | habitandī | habitandae | habitanda | |