habrodiaetus
Latin
Etymology
From Ancient Greek ἁβροδίαιτος (habrodíaitos, “living delicately, effete,”). According to Pliny the Elder, the epithet was given to the painter Parrhasius by the artist himself.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ha.brɔ.diˈae̯.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [a.bro.d̪iˈɛː.t̪us]
Noun
habrodiaetus m (genitive habrodiaetī); second declension
- epithet of the painter Parrhasius
- 23 CE – 79 CE, Pliny the Elder, Naturalis historia 35.72:
- namque et cognomina usurpavit habrodiaetum se appellando aliisque versibus principem artis et eam ab se consummatam, super omnia Apollinis se radice ortum et Herculem
- (please add an English translation of this quotation)
- namque et cognomina usurpavit habrodiaetum se appellando aliisque versibus principem artis et eam ab se consummatam, super omnia Apollinis se radice ortum et Herculem
Declension
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | habrodiaetus | habrodiaetī |
| genitive | habrodiaetī | habrodiaetōrum |
| dative | habrodiaetō | habrodiaetīs |
| accusative | habrodiaetum | habrodiaetōs |
| ablative | habrodiaetō | habrodiaetīs |
| vocative | habrodiaete | habrodiaetī |
Alternative forms
References
- “habrodiaetus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- habrodiaetus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.