hachelijk

Dutch

Etymology

From older hachtelijk, from hacht +‎ -e- +‎ -lijk.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɦɑ.xə.lək/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ha‧che‧lijk
  • Rhymes: -ɑxələk

Adjective

hachelijk (comparative hachelijker, superlative hachelijkst)

  1. precarious, insecure, dangerous

Declension

Declension of hachelijk
uninflected hachelijk
inflected hachelijke
comparative hachelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial hachelijk hachelijker het hachelijkst
het hachelijkste
indefinite m./f. sing. hachelijke hachelijkere hachelijkste
n. sing. hachelijk hachelijker hachelijkste
plural hachelijke hachelijkere hachelijkste
definite hachelijke hachelijkere hachelijkste
partitive hachelijks hachelijkers —
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.