Old Czech
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *gaditi.
Pronunciation
- IPA(key): (13th CE) /ˈɣaɟici/
- IPA(key): (15th CE) /ˈɦaɟici/
Verb
haditi impf
- to mock, to defame
Conjugation
Conjugation of haditi (class IV)
| infinitive
|
supine
|
verbal noun
|
| haditi
|
hadit
|
hazenie
|
|
|
Present
|
Imperative
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| 1st person
|
hazu |
hadívě (-va) |
hadím (-me/-my)
|
— |
haďvě, hadivě (-va) |
haďme, hadim (-me/-my)
|
| 2nd person
|
hadíš |
hadíta |
hadíte
|
haď, hadi |
haďta, hadita |
haďte, hadite
|
| 3rd person
|
hadí |
hadíta |
hadie
|
haď, hadi |
haďta, hadita |
haďte, hadite
|
|
|
Sigmatic aorist
|
Imperfect
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| 1st person
|
hadich |
hadichově (-va) |
hadichom (-me/-my)
|
hadiech |
hadiechově (-va) |
hadiechom (-me/-my)
|
| 2nd person
|
hadi |
hadista (-šta) |
hadiste (-šte)
|
hadieše |
hadiešta (-sta) |
hadiešte (-ste)
|
| 3rd person
|
hadi |
hadista (-šta) |
hadichu
|
hadieše |
hadiešta (-sta) |
hadiechu
|
|
|
Nt-participle
|
S-participle
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| Masculine
|
hadě
|
hadiece
|
hadiv
|
hadivše
|
| Feminine
|
hadieci
|
hadivši
|
| Neuter
|
hadě, hadieci
|
hadiv, hadivši
|
Note: This table shows the most common forms of haditi around the 13th/14th century. See also Appendix:Old Czech verbs and Appendix:Old Czech pronunciation.
Further reading