hajkeféim
Hungarian
Etymology
hajkefe + -im (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhɒjkɛfeːjim]
- Hyphenation: haj‧ke‧fé‧im
Noun
hajkeféim
- first-person singular multiple-possession possessive of hajkefe
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | hajkeféim |
| accusative | — | hajkeféimet |
| dative | — | hajkeféimnek |
| instrumental | — | hajkeféimmel |
| causal-final | — | hajkeféimért |
| translative | — | hajkeféimmé |
| terminative | — | hajkeféimig |
| essive-formal | — | hajkeféimként |
| essive-modal | — | hajkeféimül |
| inessive | — | hajkeféimben |
| superessive | — | hajkeféimen |
| adessive | — | hajkeféimnél |
| illative | — | hajkeféimbe |
| sublative | — | hajkeféimre |
| allative | — | hajkeféimhez |
| elative | — | hajkeféimből |
| delative | — | hajkeféimről |
| ablative | — | hajkeféimtől |
| non-attributive possessive – singular |
— | hajkeféimé |
| non-attributive possessive – plural |
— | hajkeféiméi |