haladéktalan
Hungarian
Etymology
From haladék (“respite, delay”) + -talan (“without”, privative adjective-forming suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhɒlɒdeːktɒlɒn]
- Hyphenation: ha‧la‧dék‧ta‧lan
- Rhymes: -ɒn
Adjective
haladéktalan (not comparable)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | haladéktalan | haladéktalanok |
| accusative | haladéktalant | haladéktalanokat |
| dative | haladéktalannak | haladéktalanoknak |
| instrumental | haladéktalannal | haladéktalanokkal |
| causal-final | haladéktalanért | haladéktalanokért |
| translative | haladéktalanná | haladéktalanokká |
| terminative | haladéktalanig | haladéktalanokig |
| essive-formal | haladéktalanként | haladéktalanokként |
| essive-modal | haladéktalanul | — |
| inessive | haladéktalanban | haladéktalanokban |
| superessive | haladéktalanon | haladéktalanokon |
| adessive | haladéktalannál | haladéktalanoknál |
| illative | haladéktalanba | haladéktalanokba |
| sublative | haladéktalanra | haladéktalanokra |
| allative | haladéktalanhoz | haladéktalanokhoz |
| elative | haladéktalanból | haladéktalanokból |
| delative | haladéktalanról | haladéktalanokról |
| ablative | haladéktalantól | haladéktalanoktól |
| non-attributive possessive – singular |
haladéktalané | haladéktalanoké |
| non-attributive possessive – plural |
haladéktalanéi | haladéktalanokéi |
Derived terms
Further reading
- haladéktalan in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.