halpaprikás
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhɒlpɒprikaːʃ]
- Hyphenation: hal‧pap‧ri‧kás
Noun
halpaprikás (plural halpaprikások)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | halpaprikás | halpaprikások |
| accusative | halpaprikást | halpaprikásokat |
| dative | halpaprikásnak | halpaprikásoknak |
| instrumental | halpaprikással | halpaprikásokkal |
| causal-final | halpaprikásért | halpaprikásokért |
| translative | halpaprikássá | halpaprikásokká |
| terminative | halpaprikásig | halpaprikásokig |
| essive-formal | halpaprikásként | halpaprikásokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | halpaprikásban | halpaprikásokban |
| superessive | halpaprikáson | halpaprikásokon |
| adessive | halpaprikásnál | halpaprikásoknál |
| illative | halpaprikásba | halpaprikásokba |
| sublative | halpaprikásra | halpaprikásokra |
| allative | halpaprikáshoz | halpaprikásokhoz |
| elative | halpaprikásból | halpaprikásokból |
| delative | halpaprikásról | halpaprikásokról |
| ablative | halpaprikástól | halpaprikásoktól |
| non-attributive possessive – singular |
halpaprikásé | halpaprikásoké |
| non-attributive possessive – plural |
halpaprikáséi | halpaprikásokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | halpaprikásom | halpaprikásaim |
| 2nd person sing. | halpaprikásod | halpaprikásaid |
| 3rd person sing. | halpaprikása | halpaprikásai |
| 1st person plural | halpaprikásunk | halpaprikásaink |
| 2nd person plural | halpaprikásotok | halpaprikásaitok |
| 3rd person plural | halpaprikásuk | halpaprikásaik |
Further reading
- halpaprikás in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.