halsmandel
Swedish
Etymology
hals (“throat”) + mandel (“tonsil”)
Noun
halsmandel c
Declension
nominative | genitive | ||
---|---|---|---|
singular | indefinite | halsmandel | halsmandels |
definite | halsmandeln | halsmandelns | |
plural | indefinite | halsmandlar | halsmandlars |
definite | halsmandlarna | halsmandlarnas |