hamburgere
Hungarian
Etymology
hamburger + -e (“his/her/its”, possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhɒmburɡɛrɛ]
- Hyphenation: ham‧bur‧ge‧re
Noun
hamburgere
- third-person singular single-possession possessive of hamburger
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | hamburgere | — |
| accusative | hamburgerét | — |
| dative | hamburgerének | — |
| instrumental | hamburgerével | — |
| causal-final | hamburgeréért | — |
| translative | hamburgerévé | — |
| terminative | hamburgeréig | — |
| essive-formal | hamburgereként | — |
| essive-modal | hamburgeréül | — |
| inessive | hamburgerében | — |
| superessive | hamburgerén | — |
| adessive | hamburgerénél | — |
| illative | hamburgerébe | — |
| sublative | hamburgerére | — |
| allative | hamburgeréhez | — |
| elative | hamburgeréből | — |
| delative | hamburgeréről | — |
| ablative | hamburgerétől | — |
| non-attributive possessive – singular |
hamburgeréé | — |
| non-attributive possessive – plural |
hamburgerééi | — |
Norwegian Bokmål
Noun
hamburgere m
- indefinite plural of hamburger