hamisított
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhɒmiʃiːtotː]
- Hyphenation: ha‧mi‧sí‧tott
- Rhymes: -otː
Verb
hamisított
- third-person singular indicative past indefinite of hamisít
Participle
hamisított
- past participle of hamisít
Adjective
hamisított (not comparable)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | hamisított | hamisítottak |
| accusative | hamisítottat | hamisítottakat |
| dative | hamisítottnak | hamisítottaknak |
| instrumental | hamisítottal | hamisítottakkal |
| causal-final | hamisítottért | hamisítottakért |
| translative | hamisítottá | hamisítottakká |
| terminative | hamisítottig | hamisítottakig |
| essive-formal | hamisítottként | hamisítottakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | hamisítottban | hamisítottakban |
| superessive | hamisítotton | hamisítottakon |
| adessive | hamisítottnál | hamisítottaknál |
| illative | hamisítottba | hamisítottakba |
| sublative | hamisítottra | hamisítottakra |
| allative | hamisítotthoz | hamisítottakhoz |
| elative | hamisítottból | hamisítottakból |
| delative | hamisítottról | hamisítottakról |
| ablative | hamisítottól | hamisítottaktól |
| non-attributive possessive – singular |
hamisítotté | hamisítottaké |
| non-attributive possessive – plural |
hamisítottéi | hamisítottakéi |