hanghullám
Hungarian
Etymology
hang (“sound”) + hullám (“wave”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhɒŋkhulːaːm]
- Hyphenation: hang‧hul‧lám
Noun
hanghullám (plural hanghullámok)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | hanghullám | hanghullámok |
| accusative | hanghullámot | hanghullámokat |
| dative | hanghullámnak | hanghullámoknak |
| instrumental | hanghullámmal | hanghullámokkal |
| causal-final | hanghullámért | hanghullámokért |
| translative | hanghullámmá | hanghullámokká |
| terminative | hanghullámig | hanghullámokig |
| essive-formal | hanghullámként | hanghullámokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | hanghullámban | hanghullámokban |
| superessive | hanghullámon | hanghullámokon |
| adessive | hanghullámnál | hanghullámoknál |
| illative | hanghullámba | hanghullámokba |
| sublative | hanghullámra | hanghullámokra |
| allative | hanghullámhoz | hanghullámokhoz |
| elative | hanghullámból | hanghullámokból |
| delative | hanghullámról | hanghullámokról |
| ablative | hanghullámtól | hanghullámoktól |
| non-attributive possessive – singular |
hanghullámé | hanghullámoké |
| non-attributive possessive – plural |
hanghulláméi | hanghullámokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | hanghullámom | hanghullámaim |
| 2nd person sing. | hanghullámod | hanghullámaid |
| 3rd person sing. | hanghulláma | hanghullámai |
| 1st person plural | hanghullámunk | hanghullámaink |
| 2nd person plural | hanghullámotok | hanghullámaitok |
| 3rd person plural | hanghullámuk | hanghullámaik |
Further reading
- hanghullám in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.