hangtalan
Hungarian
Etymology
From hang (“sound”) + -talan (“-less, without”, privative adjective-forming suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhɒŋktɒlɒn]
- Hyphenation: hang‧ta‧lan
- Rhymes: -ɒn
Adjective
hangtalan (comparative hangtalanabb, superlative leghangtalanabb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | hangtalan | hangtalanok |
| accusative | hangtalant | hangtalanokat |
| dative | hangtalannak | hangtalanoknak |
| instrumental | hangtalannal | hangtalanokkal |
| causal-final | hangtalanért | hangtalanokért |
| translative | hangtalanná | hangtalanokká |
| terminative | hangtalanig | hangtalanokig |
| essive-formal | hangtalanként | hangtalanokként |
| essive-modal | hangtalanul | — |
| inessive | hangtalanban | hangtalanokban |
| superessive | hangtalanon | hangtalanokon |
| adessive | hangtalannál | hangtalanoknál |
| illative | hangtalanba | hangtalanokba |
| sublative | hangtalanra | hangtalanokra |
| allative | hangtalanhoz | hangtalanokhoz |
| elative | hangtalanból | hangtalanokból |
| delative | hangtalanról | hangtalanokról |
| ablative | hangtalantól | hangtalanoktól |
| non-attributive possessive – singular |
hangtalané | hangtalanoké |
| non-attributive possessive – plural |
hangtalanéi | hangtalanokéi |
Derived terms
Adverb
hangtalan (not comparable)
- (poetic) synonym of hangtalanul (“soundlessly, quietly, silently”)
Further reading
- hangtalan in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.