harbuz
Polish
Etymology
Borrowed from Ukrainian гарбу́з (harbúz). First attested in the 17th century.[1] Doublet of arbuz. Compare Old Polish karbusz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈxar.bus/
- Rhymes: -arbus
- Syllabification: har‧buz
Noun
harbuz m animal or m inan
Declension
Declension of harbuz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | harbuz | harbuzy |
| genitive | harbuza | harbuzów |
| dative | harbuzowi | harbuzom |
| accusative | harbuza/harbuz | harbuzy |
| instrumental | harbuzem | harbuzami |
| locative | harbuzie | harbuzach |
| vocative | harbuzie | harbuzy |
References
Further reading
- harbuz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- harbuz in Polish dictionaries at PWN
- Wiesław Morawski (07.04.2021) “ARBUZ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “harbuz”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “harbuz”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “harbuz”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 52
- harbuz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Romanian
Alternative forms
Etymology
Borrowed from Ukrainian гарбу́з (harbúz), from Ottoman Turkish خربز (harbüz), from Persian خربز (xarboz).
Pronunciation
- IPA(key): /harˈbuz/
Noun
harbuz m (plural harbuji)
- (Moldavia (region)) watermelon
- Synonyms: pepene verde, (regional) lubeniță
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | harbuz | harbuzul | harbuji | harbujii | |
| genitive-dative | harbuz | harbuzului | harbuji | harbujilor | |
| vocative | harbuzule | harbujilor | |||
References
- “harbuz”, in DEX online—Dicționare ale limbii române (Dictionaries of the Romanian language) (in Romanian), 2004–2025