havur

See also: hávur

Faroese

Etymology

From Old Norse hafr, from Proto-Germanic *hafraz, from Proto-Indo-European *kápros.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈhɛaːvʊɹ/
    Rhymes: -ɛaːvʊɹ

Noun

havur m (genitive singular havurs, plural havrar)

  1. buck (a male goat, a he-goat)

Declension

Declension of havur (m19)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative havur havurin havrar havrarnir
accusative havur havurin havrar havrarnar
dative havri havrinum havrum havrunum
genitive havurs havursins havra havranna
Declension of havur (m20)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative havur havurin havrar havrarnir
accusative havur havurin havrar havrarnar
dative havri havrinum høvrum høvrunum
genitive havurs havursins havra havranna